De Fransman Dominique Perrault, geboren in 1953, kan bogen op een internationale carrière als architect en stedenbouwkundige.

Elk project getuigt van de nauwe relatie tussen ruimtelijke ordening en politieke ideeën en biedt een kans om een toekomstgerichte, strategische en humanistische visie te ontwikkelen die verder gaat dan louter een programma afwerken. Zijn werk versmelt de schaal van de stad met die van de architectuur en weerspiegelt een zeer eigentijdse artistieke cultuur en een bijzondere gevoeligheid voor geografie en topografie als architectonische materialen.

Met de Bibliothèque nationale de France kwam zijn carrière echt op gang. Andere belangrijke projecten waren de Velodroom en het Olympisch Zwembad in Berlijn, de EWHA Women's University in Seoul, de Fukoku Tower in Osaka, de grote uitbreiding van het Hof van Justitie van de Europese Unie in Luxemburg en de DC Tower 1 in Wenen, de hoogste toren in Oostenrijk.

Lopende projecten zijn onder meer het onlangs ingehuldigde Olympisch en Paralympisch Dorp voor de Spelen van Parijs 2024, het nieuwe station Villejuif-Institut Gustave Roussy van de Grand Paris Express en het Lightwalk-project, het toekomstige transitcentrum voor de wijk Gangnam in Seoul.

Uit het recente werk van de architect spreekt zijn groeiende belangstelling voor het erfgoed. In 2016 presenteerden Dominique Perrault en Philippe Bélaval, voorzitter van het Centre des Monuments Nationaux, een rapport over de toekomst van het Île de la Cité tegen 2040 – het resultaat van de studie- en oriënteringsopdracht die hen een jaar eerder was toevertrouwd door François Hollande, toenmalig president van de Republiek. Onder zijn renovatieprojecten van uitzonderlijke locaties vermelden we de uitbreiding van het Pavillon Dufour in het Kasteel van Versailles, voltooid in het voorjaar van 2016, de transformatie van de Parijse paardenrenbaan Longchamp, ingehuldigd in 2018, en de renovatie van La Poste du Louvre, vorig jaar voltooid.

Dominique Perrault is een betrokken speler in de hedendaagse architectenscene: hij is niet alleen docent en onderzoeker maar neemt ook deel aan grote culturele evenementen. In 2008 wijdde het Centre Pompidou een monografische tentoonstelling aan hem. In 2010 werd hij benoemd tot curator van het Franse paviljoen op de Architectuurbiënnale van Venetië.

Als auteur van talrijke boeken publiceerde hij in 2016 een manifest getiteld "Groundscape - Autres topographies" (Editions HYX). Het begrip "Groundscape", een combinatie van "grond" en "landschap", is ondertussen uitgegroeid tot een onderzoeksgebied dat het potentieel onderzoekt van een architectuur die is ingebed in en onder het oppervlak van onze steden. Sinds de Bibliothèque nationale de France hebben veel projecten de diepte van de grond benut als strategie om een flexibel, esthetisch en duurzaam antwoord te bieden op de stedelijke uitdagingen van vandaag. Dat onderzoek naar de 'onderbuik' breidde zich verder uit: aan de École Polytechnique Fédérale de Lausanne leidde Dominique Perrault van 2013 tot 2018 het 'SubLab', een laboratorium voor ondergrondse architectuur dat door hem is opgezet. In oktober 2018 lanceerde Dominique Perrault de eerste MOOC (massive open online course) gewijd aan ondergrondse architectuur, in samenwerking met de EPFL en het Amerikaanse onderwijsplatform edX. Het was een hoogtepunt in dit academische traject.

Perrault mocht reeds een aantal prestigieuze onderscheidingen in ontvangst nemen voor zijn werk, waaronder vorig jaar de Veronica Rudge Green voor het station Villejuif-Institut Gustave Roussy van de Grand Paris Express, de Mies van der Rohe-prijs voor de Bibliothèque nationale de France in 1997, de Grande Médaille d'or d'Architecture van de Académie d'Architecture in 2010 en de Praemium Imperiale van de Japanse keizerlijke familie in 2015. Zijn werk is ook opgenomen in de collecties van 's werelds meest toonaangevende musea.

Flagey, F()rum