Live. Jazzconcerten op papier.

“Talking about music is like dancing about architecture”: deze gevleugelde uitspraak is volgens de jazzfolklore toe te schrijven aan Thelonious Monk. Maar als praten over muziek zoiets is als dansen over architectuur, hoe kunnen we tekenen over muziek dan begrijpen? Is het mogelijk om de magie van een optreden in getekende vorm te vatten? Kan je muziek niet alleen horen, maar ook zien?

Op een heel concrete manier proberen de jazztekeningen van Pieter Fannes en Yann Bagot een antwoord te bieden op deze vragen. Beiden zijn sinds jaar en dag te vinden op jazz- en andere concerten, de ene in België en de andere in Frankrijk. Met Chinese inkt, verf of grafiet trachten ze live de vertaalslag van muziek naar tekening te maken. Ze ontwikkelden daarbij elk een eigen aanpak: de delicate lijnen en atmosferische structuren van Yann contrasteren met de uitbundige penseelstreken en grillige deformaties van Pieter. Hoe verschillend ze ook werken, beiden vonden elkaar in hun milde ironie, hun pogingen om de muziek te vatten via de materie en hun toewijding aan het onverwachte.

De spanning tussen visuele kunst en muziek wordt in het boek op verschillende vlakken weerspiegeld: niet alleen in de clash tussen twee tekenstijlen, maar ook in de confrontatie tussen de tekeningen en de teksten, die geschreven werden door de Engelse filosoof Gary Peters (Improvising improvisation) en de Belgische jazzkenners Guy Peters en Georges Tonla-Briquet. Elk op zich vertellen de tekeningen het verhaal van een specifiek concert. Samengebracht in dit boek worden ze deel van een groter narratief: dat van het ervaren en beleven van live jazz.

Flagey