The Unfinished

Franz Schuberts Onvoltooide Symfonie: onafgewerkt, gehuld in een waas van mysterie, maar ook krachtig en diep romantisch. De iconische dirigent Nikolaus Harnoncourt omschreef de symfonie als een stuk met de "vreemdheid, verrassing en schok van een steen die van de maan komt." Het werk was absoluut vernieuwend, maar weerspiegelt tegelijk de tijdsgeest waarin het ontstond: melodieus, romantisch, barstensvol emoties en gevoelens.

Bij de 150ste verjaardag van Schuberts sterfdag in 1978 trekken de fragmentarische overblijfselen van Schuberts andere en onvoltooide symfonie, de Tiende Symfonie in D majeur waaraan hij werkte net voor zijn dood, de aandacht van de Italiaanse componist Luciano Berio (1925-2003). Hij werkt de symfonie af zonder het te voltooien de ‘stijl van’, maar door het restaureren - zoals een oud fresco.

Berio laat de bewaarde fragmenten intact, en vult de leemten met nieuwe muziek die de hiaten niet opvult, maar wel verbindt. “Voor de open gedeelten componeerde ik een soort verbindend weefsel dat steeds anders en wisselend is, maar altijd pianissimo en ‘vaag’, vermengd met herinneringen aan de late Schubert.’ Een muzikaal weefsel dat net als cement de stenen van een huis verbindt.

Een tastbaar bewijs - zelfs na bijna 200 jaar - dat iets wat abrupt gestopt lijkt te zijn toch vol schoonheid en kracht de tand des tijds trotseert.

Flagey, Brussels Philharmonic