Jean-Luc Godard

Met het recente heengaan van Jean-Luc Godard is de laatste ronkende naam van de Nouvelle Vague ten grave gedragen. De laatste van deze groep die, net zoals  François Truffaut, Éric Rohmer en Jacques Rivette, tevens filmcriticus was voor Cahiers du Cinéma. Met ruim honderd titels op zijn actief is het haast onbegonnen werk om met een selectie van 4 films een overzicht te geven van het werk van deze tegendraadse filmlegende die met veel plezier alle filmwetten aan zijn laars lapte.
In onze korte hommage vind je films terug uit de 4 grote periodes binnen het oeuvre van Godard: de samenwerking met de 3 vrouwen (echtgenotes) uit zijn leven en zijn zo genaamde ‘communistische’ periode.
We vertonen Bande à part (1964) uit zijn periode met Anna Karina, La Chinoise (1968) uit zijn periode met Anne Wiazemsky en Sauve qui peut (la vie) (1980) uit zijn periode met scenariste en regisseuse Anne-Marie Miéville.
Tout va bien (1972) ten slotte is ongetwijfeld de meest genietbare film uit de periode dat hij opereerde met de Dziga Vertov-groep. Ook hier bevond zich een grote dame aan zijn zijde, namelijk Jane Fonda, in die tijd bekend als Hanoi Jane, een naam die men haar gaf naar aanleiding van haar trip naar Noord-Vietnam -die haar in conservatief Amerika niet in dank werd afgenomen.