een gesprek met Lionel Meunier

In opvolging van het Baltic Sea Festival, stelt het Flagey Choir Days festival wereldberoemde koren voor. Die brengen barokke en hedendaagse repertoires, en verkennen de relatie tussen lichaam en geest. Lionel Meunier, oprichter van Vox Luminis en curator van het festival, licht een tipje van de sluier.

Wat heeft je overtuigd om de rol van curator op te nemen ?

Enerzijds was het een droom om het programma van een eclectisch festival te mogen samenstellen, zonder mij te moeten beperken tot oude muziek. Maar van een festival dat volledig mijn smaak is. Het eclecticisme van Flagey komt dan ook overeen met mijn eigen artistieke visie. Die is veeleisend, maar staat altijd open voor nieuwe ontdekkingen. Anderzijds ben ik enorm fan van deze locatie met zijn bijzonder mooie akoestiek. De samenwerking met het team van Flagey is een waar genoegen. En dat heeft mij overtuigd om op dit voorstel in te gaan.

Dit festival viert de relatie tussen lichaam en geest. Welke rol speelt vocale muziek hierin ?

De stem is het meest persoonlijke instrument dat we hebben, want het is een deel van ons. Dat is wat zo fascinerend is. Vocale muziek is een van de beste manieren om de relatie tussen lichaam en geest uit te drukken. Onze stem, een deel van ons lichaam, laat zo onze ziel spreken.

Kan je ons iets vertellen over het programma van deze editie ?

Ik heb artiesten gekozen die ik zelf erg goed vind en die ik wil laten ontdekken. Het festival opent met Cavalieri’s La Rappresentatione di Anima e di corpo door Vox Luminis. Dit werk moet je volgens mij minstens één keer in je leven gehoord hebben. Ik heb ook Anthony Romaniuk uitgenodigd, een van onze leden van Vox Luminis. Ik ben bijzonder blij dat hij de Engelse Suite van Bach speelt, een stuk dat al zijn talenten als klavecinist belicht.

Orkest- en koorleider Paul Hillier is een inspiratiebron voor de kwaliteit van zijn werk. Hij heeft ensembles gecreëerd die een referentie zijn in de Europese vocale muziek. Sommige zijn zelfs wereldberoemd. Naast hedendaagse muziek houdt hij ook erg van de barokke componist Heinrich Schütz. En iemand die van Heinrich Schütz houdt, kan toch alleen maar een heel goed mens zijn ? (lacht)

Sjaella heeft mijn hart gestolen. De geschiedenis van dit ensemble is ongelooflijk : het werd 18 jaar geleden opgericht door zes jonge meisjes van 9 tot 11 jaar met een passie voor zingen. Sindsdien zijn ze erin geslaagd om van hun passie te leven. Ik stond versteld van hun unieke geluid. Ik ben ook blij dat ze een workshop doen met de Flagey Academy, een project waar ik volledig achter sta.

Het festival eindigt met het concert van Vox Clamantis, een uitstekend ensemble. Ze hebben een ongelooflijke klank met een zeer veeleisende schoonheid. Jaan-Eik Tulve, een uitstekende dirigent, neemt Estse muziek en nieuwe werken in zijn programma’s op. Het ensemble brengt een nieuw werk van David Lang, een van de hedendaagse componisten naar wie ik het meest luister. Zonder een musicologisch verhaal te willen afsteken, maar hij is een cruciale componist in het postmoderne minimalisme. In onze oude muziek zeggen we vaak : ‘Oh, konden we maar aan een componist vragen wat hij wou’. Het is dus fantastisch om een componist in ons midden te hebben tijdens het festival.

Nog een laatste woord voor het publiek ?

Als ik één woord moet kiezen, dan zou dat ‘Kom’ zijn (lacht). Ik wil dat mensen komen, blijven en hun eigen programma maken. Je hoeft niet per se alle concerten te zien om van het festival te genieten. Maar de concerten spelen wel op elkaar in en volgen een logisch pad. En dat is een ongelooflijke ervaring. Kom, laat je nieuwsgierigheid spreken en ik zal er zijn om al je vragen te beantwoorden, net als heel wat andere artiesten. Dat hebben we volgens mij vandaag nodig : niet alleen zingen of spelen, maar ook iets diepers delen met ons publiek.

Interview door Lisanne Verhaegen