Interview met Matthew Herbert

Op 23 juni 2016 besloten de Britten uit de EU te stappen. Als reactie lanceerde Matthew Herbert met zijn Brexit Big Band een ‘verontschuldigingstournee’ om artistieke en muzikale samenwerkingen over de grenzen heen te promoten. Het project startte bij het inroepen van het Artikel 50, het echte begin van de scheiding, en eindigt gelijktijdig met de Brexit zelf en met de release van een nieuw album. In Flagey kan je komen luisteren naar een tussenstand.

Van meet af aan draaide het bij jou nooit louter om de muziek. Er stak altijd een duidelijke boodschap achter.

M H: ‘Daar volg ik George Orwell in die zegt dat zelfs het niet nemen van een politieke stelling eveneens een statement is. Zelf bevind ik mij in een situatie waarin mijn werk niet te scheiden valt van mijn persoonlijke levensomstandigheden. Als blanke Europese man geniet ik heel wat voordelen. Ik wil die privileges in vraag stellen.’

Meer dan dertig jaar geleden hadden jullie Margaret Thatcher en punk. Is er volgens jou sindsdien veel veranderd ?

M H: ‘(lacht) Toch wel, hoor. Zo worden muzikanten nu opgelegd om zich op de juiste manier te gedragen. Hoofdreden is dat we tegenwoordig naar muziek kijken in plaats van luisteren. Er worden clips gemaakt waarin houding en kledij van primordiaal belang zijn. Het gaat allemaal om de looks en minder om de inhoud. Dat brengt onzekerheid mee. Daarmee bedoel ik dat ze niemand tegen de haren mogen strijken of ze verliezen sponsors. De grote maatschappijen verdienen nog steeds grof geld maar het vloeit niet door naar de artiesten die dan maar braafjes doen wat hen opgelegd wordt. Dit alles heeft een impact op de creativiteit. Niemand durft nog scherp uit de hoek te komen en iedereen speelt enkel
zijn rolletje.’

In hoeverre is je ‘work in progress’ al geëvolueerd sinds de start van het project ?

M H: ‘Aanvankelijk was het de bedoeling om dat parallel op te bouwen met wat de regering doet maar die is zo ‘fucking useless and messy’ dat ik op die manier vastgeraakte. Daardoor wordt het nu vooral een persoonlijk en emotioneel gegeven. Het gaat dus minder om de Brexit zelf maar om de directe link met welbepaalde gebeurtenissen. Zo is er een nieuw nummer waarin ik alle vluchtelingen welkom heet in dit land.’

Heb je ondertussen al wat extra geluidseffecten, toch één van de typische kenmerken in je composities ?

M H: ‘Daar werken we volop aan. Op de website www.brexitsoundswap.eu kan iedereen vrij een geluidsfragment plaatsen, waar ik dan mee aan de slag ga. Op het moment dat de UK zich afscheidt van Europa, wil ik hiermee de waarde van samenwerking en dialoog onderstrepen.’

Een bigband is een vorm van minimaatschappij. Neem je dan ook je verantwoordelijkheid op als leider om beslissingen af te dwingen op bepaalde momenten ?

M H: ‘Ik beschouw mezelf zeker niet als een leider en vind het wat vervelend dat mijn naam voorop gesteld wordt want zonder de rest sta ik nergens. Een meer algemene naam zou passender zijn. Het is trouwens ook zo dat bij bijna elk optreden de samenstelling van het orkest anders is. Aangezien ik totaal onafhankelijk werk, kan ik mij veroorloven om repetities in te lassen met telkens andere professionele muzikanten. Mijn bigband is geen café met vaste stamgasten. Toch aarzel ik niet om mijn functie van bandleider op te nemen en te zeggen wat ik denk en wil wanneer het nodig is. Het leiderschap op zich  betekent echter niets voor mij. Belangrijker is mijn rol als katalysator van ideeën.’

Kom naar het concert van Matthew Herbert en zijn Brexit Big Band tijdens het Brussels Jazz Festival:
Matthew Herbert Brexit Big Band 20.01 - 20:15